Dargınım Şiiri - Duygu Günkut

dargınım
karşımda
sus pus duran
yaşama.

topallıyor sesim,
işte,
sesimi de kestim.

küçük bir çocuk
gökyüzünü turuncuya boyuyor,
herkes onun ilerde
meşhur bir ressam olacağını umuyor.
Çocuk, içinden
sadece bir elma şekeri yemeyi diliyor.

günlerdir
aklım başımda değil,
ortası yok düşlerimin
hesabını şaşırdığım
bir veresiye defteri yaşamım,
peşim sıra sürüklediğim.

haydi, güne erken başla diyorsun,
yağmurla gelen yeni güne,
temiz, pak, saf
ve aklı başında.

uykusuzum,
uykum besinsiz,
aşkla beslenen fakir uykum
sensiz.

beni biraz olsun sevmiyor musun
diyor bir filmde bir karakter,
ben içimden
onu seviyorum,
çığlık çığlığa
zaten varolan bir kadının bütün renkleriyim.

koca bir çınar gibi devriliyorum
üzerime
ateşten bir gömlek geçiriyorum,
sana geliyorum.

hayat,
seninle
ne zaman barışalım?