Dareyn Şiiri - Leylâ Usta

Yağmurun saçlarını okşayarak geçen rüzgârın
parmak uçlarındaki
hasret dokunuşları gibi
mühürdür sinede
Aşk…

Gidişlerin ardından
dudak kıvrımlarında boğulan veda cümlelerinin
kurulduğu andan
tekrarlanacağı ana kadar
düş, en büyük ezberidir yalnızlığın…

Sonsuz çayırların haki özgürlüğüdür
anlık ömürlerine rağmen al yanaklarında
umudu büyüten gelincik çiçekleri.

Bakışların hasret saklı menziline sığınır hüzün
dokunmanın ölüm kokan hazzından uzak
manevi bir dünyaya açılır his kapıları…

Solacağını bile bile sonsuz bir aşk ile açan
beyaz güllerin cemalindeki yaşamak kadar güzeldir
Şeyda olmak…

Güneşin al gözlerinde tutku
ve kuzguni çehreleri aydınlatan şavk ise aşk
tek hecenin esaretinden kurtulup
bitimsizliğin vuslatı olduğunda
dareyn olacağım sana…