Dardayım Gardaş Şiiri - Memik Kömekçi

Ne zaman uyanıp ayağa kalksam.
Başımda ağrılar hardayım gardaş.
Umrunda mı sanki kimseler görmez.
Yanıyor yüreğim dardayım gardaş.

Boz bulanık başım boran dağlarım.
Elimden ayrıldım yanar ağlarım.
Alnımda yazmalar kara bağlarım.
Tipide, boranda, kardayım gardaş.

Berzah-ı âleme girdim inlerim.
Hırsı tamah ile geçer günlerim.
Maksudu beklerken bitti dünlerim.
Araflarda yerim yardayım gardaş.

Şu deli yüreğim bilirsin yasta.
Gönül ferman bilmez her daim hasta.
Aşkın şarabını verseler tasta.
Kesmez ateşimi kordayım gardaş.

Yunus gibi bahrî ummanı seçtim.
Nizam-ı deryanın hepsini geçtim.
Yaralı bülbülün peşine düştüm.
Kırıldı kanadım zordayım gardaş.

Sanduka dediler çar duvar oldum.
Üstü biraz basık tabana doldum.
Göğsümde yeşeren otları yoldum.
Kurudu mürüvvet bordayım gardaş.

Köşkeroğlu aklım başımdan gitti.
Yaşamadım sanki bir ömür bitti.
Umutlar tükendi hepsini yuttu.
Kaderin ağında tordayım gardaş.
Memik Kömekçi
02.09.2021/Gaziantep
Berzah-ı âlem: Ruhların kıyamete kadar bulunacağı yer.
Maksut: Niyet edilen, amaçlanan.
Mürüvvet: Cömertlik, mertlik.