Dardayim Şiiri - Metin Demirkazık

Son baharin sonundayim,
Sari yorganım, yeşil düşlerim.
Yatagin kabuk baglamis yanındayım.
Eski tadini vermez artik,
Hic bir gunes, hic bir yagmur, hic bir ruzgar.
Yelkovanla akrebin haykirislarinda,
Cilgin bir yaristayim.
Parmak uçlarımda ruzgara yaslanmis bir yamactayim.
Hayallerim, son sigarasini yakmak gibi,
Unutulmus bir kullukteyim.
Tavanda toplanmis nefes gibi.
Yalnizken evde yankılanan ciglik gibi,
Işık söndüğünde susmaktayim.
Evcilken terk edilmis kopek gibi barinaktayim,
Ormanın ortasina atilmis izmaritim, yanmaktayim...
Eskisi gibi guvenilmez artık,
Hic bir gülüşe, soze ve hayaller acan gozlere,
Hasretin bilekleri kesik attik,
Uyan!
Sensizlik ölümsüz artik!
yelkovanla akrebin haykirislarinda, çılgın bir yaristayim.
Omuzumda gecmisin agirligi,
Yuksek bir ucurumdayim
Ha itti ha itecekler,
Bir nefeslik durustayim.