Bu şehir beni boğuyor, ağır ağır,
Etimi kemiğimden,dirhem dirhem yoluyor.
Gecenin zifiri karanlığı vardiyadayim,
Güneşin ilk ışıklarını bekliyorum,
Şafak söküyor, lakin bana ışık yok,
Dardayim dardayim...
Bir umut bin damla gözyaşı bir söz,
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta