Sokaklar gökyüzü insin diyedir aşağı
Çocuklar oynasın diye
Sokaklar pencereler baksın diyedir birbirine
Dertleşsin diye
Önce yüzüyle eskir evler
Merhametsiz karanlık içindeyim
Ne zaman güneş doğacak bilmiyorum
Mavi denizlere mor dağlara karşı
Bildiğim bir şarki var onu söylüyorum
Bildiğim bir şarki var onu söylüyorum
Devamını Oku
Ne zaman güneş doğacak bilmiyorum
Mavi denizlere mor dağlara karşı
Bildiğim bir şarki var onu söylüyorum
Bildiğim bir şarki var onu söylüyorum
ne kadar yakın bana bu şiir..oysa ben ne kadar uzağım ondan!..
Evler terkedilemez. zor olur ev terketmek.
Son zamanlarda okuduğum en çarpıcı şiirlerden biri.Temayı da çok güzel seçmişsiniz.Okurken sürüklendim gittim bir yerlere.................Tebrikler.......
enfes bir şiir okudum sayenizde.. tebrikler !
Geçen yüzyılın ortalarında bir kasabada doğmuş birisi olarak çok etkilendim şiirden..Çünkü sokak uygarlığının farkına varan ve bunu derin bir soluk gibi ciğerlerinde hisseden bir şiirdi okuduğum..
kasaba zamanı diye çok farklı bir boyut vardır..
zamanın ağır çekimini ,genişlediğini , genleşdiğini,mevsimsel ritüellerini görürsünüz kasaba zamanlarında..Ki bu zamanların en kıymetli mekanları sokaklarıdır..
kore savaşı yıllarından bir sokak manzarasını bugüne nakleden ismet özelin bir şiiriyle birlikte okudum bu şiiri,ikisi de çok güzel ikisi de çok duyarlı bu şiirlerin..
İKİ KANAT
Bizim ahşap evimizin kapısı Kastamonu’da
iki kanatlıydı. Biri
hep kapalı dururdu kanatların
ardında demir dayak.
Gece olur
Karanlığın haşyetinden kapanırdı tek kanat.
Boyasızdı tahta kapı
bu yanıyla güvenirdim ona.
Yıl elli üç. Üçteyim. Dövüşmek üzereyken bir yaşıtımla
Malenkof! diye bağırmışım, öfkeden patlayarak.
zavallı arkadaşım
Hiçbir şey anlaşılmayan bu telaffuz karşısında
Şaşırıp kaçtı bağıra ağlaya.
Sonra kızlar geldi
bir kanadı açılmayan
boyasız kapının önündeki betonda
rond yaptılar ve raspa oynadılar:
Raspa raspa ras
Kore’ye mektup yas.
Hiç bir mahkum kendine kestiği cezanın affına beklemez.
Kah hücremizdir evlerimiz ,kah mabedimiz kendimizle var olana taptığımız. Çevrecilik bizi daha da derinden etkilemeli ki ! küresel dünya dar gelmeden yaşama ekolojiyi mahhallemiz gibi görebilelim.
Duyarlılığınıza teşekkürler.
evler terkedilmez. evler kişilerin kendi öz varlıklarıdır.
aslında aşk da kişilerin özelidir ama o başka bir olay. oteller ise oteller ise benim düşüncemde başka bir konumdadır. oralara birileri hep gider, başka birileri ise orayı hep terkeder.
ne varki şiirde çok önemli mesajlar var. düşünce ve anlayış mantıkla yoğrulmuş.
saygılarımla:
rr.akdora
Gerçekten çok etkili bir şiir Gonca hanım .Özellikle'Öyle daralttık ki içimizi'mısrası ile başlayan kıtaya çok ısındım.Sanki benim içimden çıkmış gibi.Tebrikler,Yüreğinize sağlık.
Bu şiir ile ilgili 38 tane yorum bulunmakta