Gonca Özmen

1982 -

ŞİİR

TAKİPÇİ

Daralma

Sokaklar gökyüzü insin diyedir aşağı
Çocuklar oynasın diye

Sokaklar pencereler baksın diyedir birbirine
Dertleşsin diye

Önce yüzüyle eskir evler
Yavaş yavaş kaybeder beden ısısını
Sesi yetmez olur da odalara
Bahçelere zor atar kendini
Suskunlaşır kapılar, pencereler uykulu

Dört duvarın sohbetidir oda
Evler hâlâ konar göçer çadırı çoğumuzun
Ölümü büyüttüğümüz ipek kozalar

Öyle daralttık ki içimizi
Bir saksılık toprağa yer yok
Herkesin kendini gösteriyor pusulası
Ağaç kendi göğünü biliyor sadece

Ve tüm yolculukların sonunda
Oteller kolayca terkedilir de
peki ya evler...

Gonca Özmen / Çıkın Dergisi Haziran 2001 sayısı

Gonca Özmen
Kayıt Tarihi : 30.7.2003 03:38:00

Şiiri Değerlendir

Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Affan Dede

Gayet iyisiniz hocam.. Şiiriniz düşünebilenler için gayet anlamlı. Başarılar dilerim yeni yeni şiirlerinizde. Siz 'çokbilmişlik' ahkâmıyla borazan çalan olumsuz tipleri boşverin. Bende muhalif bir tipimdir ama, doğrunun hakkını da vermek gerek. Destekliyorum şiirlerinizi, adımlarınızı.

Devamını Göster
2

3
Cevap Yaz

Salih Akyürek

Ahkam kesen cahillerden uzak olsun yolunuz.

Devamını Göster
3

3
Cevap Yaz

İmam Sürensoy

Hlerkesin pusulası kendi iç dünyasına âittir. Duvarların ve kapıların sessizliği skakların yalnızlığı terk edilmişliğin ifadesidir.

Devamını Göster
3

4
Cevap Yaz

Yunus Ürün

Bir kişisel gayret, bir "şiirlerini yayınlatma", bir ödül alma çabası. Ama heyhat, ne kelime dağarcığı ne irfan! Ortaokulda bir yeğenim olsa daha iyisini yazacağına inandığım bir "şiirimsi" olmuş. Kibar referanslar, argoda torpiller girdi araya, bir dergi bir şiiri yayınladı. Yayınlatmasan söyle, doğru konuşalım, kim farkına varırdı bunun?

Devamını Göster
1

5
Cevap Yaz