seninle aynı çatı altında buluşamamaktan…
hayatın kendisinden daha çok, bu hayatı sensiz yaşamaktan daralıyorum…
alıp başımı gidememekten…
özgün bir yaşam kurup da özgürce yaşayamamaktan…
birilerinin baskılarıyla her gün biraz daha yozlaşmaktan…
kalabalıklar içine dalarak yalnız yaşamaktan daralıyorum…
alıp başımı gidecekken, kendimi sırtlayıp taşımaktan daralıyorum…
I
Hüznüm; süngülü yalnızlıklara itilmiş bir Dersim gecesi,
açlığım; bir deri bir kemik,
sabrım; altı aylık unutulmuşluğuyla bir Bahçesaray'lı
ve korkum; yollarına sinmiş bir çakal
ya gidenler evin yolunu bir daha bulamazsa Anerka!
Devamını Oku
Hüznüm; süngülü yalnızlıklara itilmiş bir Dersim gecesi,
açlığım; bir deri bir kemik,
sabrım; altı aylık unutulmuşluğuyla bir Bahçesaray'lı
ve korkum; yollarına sinmiş bir çakal
ya gidenler evin yolunu bir daha bulamazsa Anerka!
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta