Daraldım Şiiri - Veysel Soysal

Otsuz kırlarda otlattım davarı,
Meralar bollaştı ben çok daraldım.
Kurulu düzenin karı-zararı;
Kiralar bollaştı, ben çok daraldım.

Bir ara rahmet yağıp da dindi;
Garibanlık ok gibi içime indi.
Ticaret metası kuyruğa bindi;
Sıralar bollaştı, ben çok daraldım.

Atalar harmanı savura gitti,
Yeller bağrımı kavura gitti.
Kavim kardeş çekti gavura gitti;
Karalar bollaştı, ben çok daraldım.

Uşaklar gemiler yüzdürür oldu (?)
Mihmanlar alemi gezdirir oldu.
Ufaklar kaime bozdurur oldu;
Paralar bollaştı, ben çok daraldım.

Bizler bulamazken kandile yağı;
Dünyayı dolandı elektrik ağı.
Çoktan başladı bilişim çağı;
Çıralar bollaştı, ben çok daraldım.

Gün geldi meraya orman dikildi,
Güzelim yayladan ayak çekildi.
Kıyıya köşeye çöpler döküldü;
Aralar bollaştı, ben çok daraldım.

Gelişen dünyanın payını aldık;
Başımız döndü de imkansız kaldık.
Aygırı-beygiri yılkıya saldık.
Haralar bollaştı, ben çok daraldım.

Devlet ataş döktü bütün varıma;
Bu olanlar fazla gitti zoruma.
Davarları koydum, döndüm tarıma;
Seralar bollaştı, ben çok daraldım.

Benim yatırım gitti kumara;
Her gelen yükledi bizim semere.
Bağlar-bahçeler açıldı imara;
Yöreler bollaştı, ben çok daraldım.

İçerledim fazlaca bu duruma,
Memur oldum ben de girdim kuruma.
El attılar kanundaki yoruma;
Türeler bollaştı, ben çok daraldım.

Bundan böyle görülmedi artısı.
Hükumetin başka oldu yortusu.
Adaletin bozulunca tartısı;
Daralar bollaştı, ben çok daraldım.

Çözülmeler değiştirdi düzeni;
Azat ettik, dağda hoyrat gezeni.
Türkçe derken Kürtçe duyduk ezanı
Naralar bollaştı, ben çok daraldım.

Saltanata alet edip hakimi;
Hapsedildi bunca paşa takımı.
Hanelere getirdiler hekimi
Çareler bollaştı, ben çok daraldım.

Maruz kaldı, kültürümüz kıtale.
Konukevi döndürüldü, otele.
Bütün işe açar oldu çetele
Kuralar bollaştı, ben çok daraldım.

Veysi işlerimiz kaldı Allah’a;
Pek çok eşkıya sarıldı silaha.
Başımız sığmazdı her bir külaha
Bereler bollaştı, ben çok bunaldım.