Daraldıkça Şiiri - Kemal Berk

Daraldıkça kıskandın, deli oldu şu gönlün
Nasılda söylemiştim seviyorum demiştim
Açıldı koca gözün, dilin lal deli gönlün
Şaşkın şaşkın bakarken sevdiğini demiştin

Peşinde koşturmuştun yıllar yılı üzüştün
Her defa gelişimde ufak ufak süzmüştün
Sözlerinle kırarken, şu derimi yüzmüstün
Deli gibi kızarken bakışınla ezmiştin

Havaları atarken dudak büzüp gülmüştün
Eşe dosta gösterip kahkahadan ölmüştün
Hırsına kapılarak ekmek gibi dürmüştün
Göstermelik duyguyla gözüne mil çekmiştin

Sabah akşam durmadan kırk kılığa girerken
Dudağın yerine yüzüne ruj sürerken
Yapmacik bir ağızla kahkahayla gülerken
Dünyanın en güzeli benim diye gelmiştin

Kül'özüde istiyor Yaratandan sabırı
Kırmıyayım aman ha bir sevenin hatırı
Kendi bilmez hadsizi tepsin evin katırı
Gönlü güzel insanın sen aklini yemiştin

Kemal'eren / Kemal Berk