daraldığımı söyler ucu bucağın da yok
kimsecikleri de yok sakinini sorduğun
yokluğundan görünce bilir sarıldığımı
yorduğun günlerinde karanlığında öze
değme doktor yarama esince seher yeli
acısa da ağlarım ciğerden de dağlarım
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla