Darağacında Şiiri - Şükran Eken Uyanık

Küçümsenmiş sevginin yalnızlık yokuşunda,
Sensizliğin vahşi pençe sindeyim..
Yüzümde hüznün gölgeleri güneşle raks eder gibi,
Ay bulutun arkasında
Ben gece karası gözlerinde..sisli kirpiklerinde gizliyim..

Salkım saçak üzümler yutkunduğum
Acının bin bir zerresi gibi bağ bozumunda umutlarım..
Karanlığın bekçisi yağmurlu gözlerim
Gizemi ihanetin..üşüyorum
Sensizim..

Delidir yüreğim..ellerim soğuk ve yaşamsız
Ne geri dönebilirim bu yoldan nede ısına bilirim
Buz kırıkları yüreğimde köşe bucak kaçar
Güneşli günlerden..
Henüz bitmedi yasım..düştüğüm bu ölümden

Hayatı sevmiştim
Yaşam kutsal değerlerinde
Budanın öğretisinde sunmuştu tüm meyvelerini..
Sevdam iki fidan verdi
Aşkım ise şimdi toprakta..

Her ne kadar küsme desende şu harabe yüreğime
Ellerim küs sana dudaklarım da hala öyle
Beni kandıran ihanetin kör bıçaklarıyla
Hızar gibi biçildim…
Aşkımın katilini,Darağacında katlettim…..

24 Ekim 2010 Pazar, 21:48