16.06.1983 - Trabzon
Sürü geliyor, sürü gidiyor her duygu
Her boşluğa hafif esen bir tanrı
Boynu bükük derdine, tasasına rağmen günün
Göğün laciverdi sa/eks mavisine karışıyor.
İşerken üstüne sıçrattığı sidiğiyle bilinmez
Yelekli, dikdörtgen teyzeler, ancak!
Aynı kaderin nöbetini devralan iki kişiyiz
Alo lüfer hattını ararsak ancak ısınırız.
Eninde sonunda kol kırıldı
Önünde sonunda yen içinde kaldı.
Yüzünü gördükçe boğalırım dar ağacım,
Çirkeflik salan köklerinde el değmemiş sabahım
Gluten'in cinsiyeti olsa Hanım olurdu
Artem Hamaili taksan ruhun durulurdu, lakin
Ben ne kadar seni tutup çeksem kuşağıma
Sen o kadar sıyrılıp inersin taşağıma.
Kayıt Tarihi : 19.5.2019 22:44:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!