1950- ve hala yaşıyorum ne tesadüf değil mi?
Sabahlarım kendini geciktiriyor
Ürpertili fısıltı dudaklarında
Ölüm buyruğunu uyguluyorlar
Mutsuzluğa tutsak ederek
Kanlara buladılar yüreğimi
Girip çıkanlar vardı
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta