Darağacı Darağacı Şiiri - Nuri Can

Zıpkın yemiş bir balıktı yüreğimiz
Işıklı denizlerde
Çırpındıkça,
Açılıp kanadı yaralarımız
Çağcıl bir acının labirentinde
İhanetlerle sarsıldıkça yaşama sarıldık

Dalgalandıkça
Kudursun diye sevgi denizleri
Uğuldasın diye ıssız dağlar
Bütün akarsuları gözlerimizde topladık
Rüzgarları soluğumuzda

Üşüyerek sarılıp bir umuda
Acının gündönümlerine ateşler yaktık

Bitimsiz bir yamacı tırmanırken
Bin soluk çırpıntısında
Yüzyılları içilmiş alın terlerinin akıyla durulduk
Urartu ateşleri yakarak çıktık körkaranlıklardan
Ki, sabah ateş kanatlı bir dağdı zaten
Devşirilmiş bir eylül ortasında vurulduk

Boynumuzdaki kementleri
Yarınların gün doğumuna uzatarak
Ve bir sevdayı yüklenerek darağaçlarında
Böldük ikiye karanlığı keskin bir sancı gibi

Dünyanin bütün çöllerini yeşertebilecekken
Kendi yüreğimizin yangınında kavrulduk