Darağacı Şiiri - Harun Güven

Hadi gel darağacı kuralım,
Sen beni as; ben seyre dalayım...
Sallansın bedenim ilmekte yavaş yavaş,
Açık kalan gözlerimle önce sana bakayım...
Canım çıkarken boğazımdan,
Son nefesimde bile seni vereyim...
Hadi gel bi darağacı kuralım,
Sen beni as; ben sana öleyim...
Çek tabureyi ayaklarımdan birden,
Hafifçe sallanayım yerimden...
İdamı verirken kırdığın kalemden,
Tükenmez bir sevdaya dalayım...
Bırak bir sehpa kuralım,
Sen beni as; ben sana yanayım...
Beyaz giyeyim kefen gibi beyaz,
Hava soğuk hava ayaz...
Mahsuni den zülfü siyahım,
Beyhani den kirpiklerin ok ok eyle,
Birazda isyan olsun Cem Karacadan.
Ama Karacaahmet olmasın yerim...

Dedim ya hasretim, gurbetim ey sevdiğim...
Bir darağacı kuralım... Hadi gel...
Sen beni as; ben sana olmuşsam el...