Darağacı Şiiri - İsmet Can

Bir mahkûm
Ölümü bekliyor
Bir dar ağcı
Hazır bekliyor dışarıda

Mahkûm
Soğuk duvarlar arasında
Ama o üşümüyor
Aldırmıyor ölümün soğukluğuna
Başı öne eğik
Ölmek istememesinden değil
Bu uslu duruşu
Bu
Nasılsa olacaktı
Kaçınılmazdı ölümü
Bir kez baktı, darağacına
Küçük pencere camından

Umutları
Ve hayalleri vardı
Önce onlar ölmüştü, onda
Çok hafifti artık
Fiziksel ölüm

Dört duvar arasından alıp, götürdüler nihayet
Beklenen zaman gelince
Aslında o değildi
Darağacına yürüyen
O
Umutları ve hayalleriyle
Çoktan ölmüştü
O
Zaten soğuk duvarlar arasında
Ölü bir adamdı

Acı çekmeyecekti
İyi tarafı da buydu
Ruhu olmayan bir adam olacaktı
Az sonra ipin ucunda sallanacak
Darağacında