Darağacı Şiiri - Seçkin Bozkurt

az sonra güneş dağların ardından batar
az sonra şaşkın kardelenler bahar akşamında açar
sevincin belki damarlarından çıkar
yeter artık kış ortasında baharı yaşama
az sonra açılır gonca güller
az sonra yasa bürünür bülbüller
gülüşlerin belki donar dudagında
yeter artık baharda kırlarda kar arama
ve bir hasret duyarsın nefrete
saçların bembeyaz olduğu zaman
kırılır kalemin mahkemede
gökyüzüne bir başka baktığın zaman
bak işte battı güneş dağların ardından
bak işte baharda açtı kardelenler
daha dün tazecik bir çiçekken
kopardılar dalından
ve içindeki nefrete duyduğun hasret
güldürmeye çalıştırır
darağacında sallanırken