Dara dıla Şiiri - Ahmet Coşkun

Dara dıla (gönül ağacı )

Sensin toprağı
yağmuru suyu sen
ısıtan güneşi dinlendiren gölgesi
digel
gülü soldu
yapağı döküldü

her yıl nadasa bırakılmaz
çakıl dolar diken tutar
tırpan biçmez
topraksız tohum tohumsuz toprak
kıpırdamıyor yaprak
kaldı çıplak
gönül ağacı

gövdene onlarca isim kazıldı
dalların taşımadı kırıldı
esmez badı sabah
esti ah
yine mevsim bahar

Coşkûnî