Dar zamanların yetiştirdiği çocuklardık biz…
Beni bana, beni birine gerekli kılan utangaç ve kısır zamanların müzikleri ile büyüyen çocuklardık biz…
Ve ben o çocukların hepsinin yaşadıklarından ne bir fazla, ne de bir eksik yaşadım o zamanları…
Çatlak tahta kapıların deliklerinden odaya sızan, gaz lambalarının aydınlattığı odaların kısır ışıklarında büyüyen çocuklardık biz ve ben o çocuklardan biriydim…
Beş numaralı gazlambasının mecalsiz ışığının altında, kelimelerin kâğıtlardaki oynayışından haz duyan çocuklardan biriydik biz…
Ve ben de o çocukların sevinçlerini, gülüşlerini, acılarını yaşayanlardan biriydim ben de…
Sen benim sarhoşluğumsun
ne ayıldım
ne ayılabilirim
ne ayılmak isterim
başım ağır
dizlerim parçalanmış
Devamını Oku
ne ayıldım
ne ayılabilirim
ne ayılmak isterim
başım ağır
dizlerim parçalanmış
k u t l a r ı m
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta