Dar zamanların yetiştirdiği çocuklardık biz…
Beni bana, beni birine gerekli kılan utangaç ve kısır zamanların müzikleri ile büyüyen çocuklardık biz…
Ve ben o çocukların hepsinin yaşadıklarından ne bir fazla, ne de bir eksik yaşadım o zamanları…
Çatlak tahta kapıların deliklerinden odaya sızan, gaz lambalarının aydınlattığı odaların kısır ışıklarında büyüyen çocuklardık biz ve ben o çocuklardan biriydim…
Beş numaralı gazlambasının mecalsiz ışığının altında, kelimelerin kâğıtlardaki oynayışından haz duyan çocuklardan biriydik biz…
Ve ben de o çocukların sevinçlerini, gülüşlerini, acılarını yaşayanlardan biriydim ben de…
Tamamını Oku
k u t l a r ı m
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta