Dar Vakitte Şiiri - Fesih Çelik

Dar vakitte
Palamarlarını çözdü,
İskeleye bir çentik bile atmadan
Başını alıp giden zaman.

Rıhtımda bekleyen,
Başka zamanlara ait düşleri olan
Bir gölge,
Bir adam vardı.
Yorgundu,
Akıp giden zamana yetişemedi.
Geride,
Iskalanmış güzel günler,
Ve geçip gidenlerin hikayeleri kaldı...

Çocuksun sen ey zaman,
Bulutların aklına uydun gittin.
Eğer yıldızlara takılırsa ayakların
Tökezlersen,yolunu kaybedersen
Geri gelme.
Artık çok geç,
Saramazsın hiç bir yarayı...

Fesih Çelik-07-03-2014