Dar Vakitler Şiiri - Nevzat Gürmen

Dar vakitlere sığdırma beni
O vakitler bol olduğunda gel.
Zordur bir insanın bir insanı
Bu dar vakitlerde anlaması.

Saklı yüreğe sığdırma beni
O yürek tam açıldığında gel.
Hiç kolay değildir bir yüreğin
Öyle kendi kendine ermesi.

Kör karanlığa sığdırma beni
O aydınlığa çıktığında gel.
Zor olan gecenin aydınlığı
Şu gündüzün aydınlığı ne ki.

Vefasız günlere sığdırma beni
O yalnız günün dostluğunda gel.
Dosttur hep insanlar çoğu zaman
Nasılsa sen yalnız kalana dek

Zorlama kendini benden uzak
Bu göçmen kuşlar gidecek güzün.
Erguvanlarsa açar bahara;
Gerçeği görene dek dur, bekle

Ben burada olmayabilirim
Gitmesini bilmek te bir erdem.
Ama emin ol göreceğimden
Senin yüreğinin erdiğini.

Ve işte silkinip atacaksın,
Gerçek yalnızlığını o zaman.