Dar Vakitler Şiiri - Semiha Türkmen

Dar vakitlere hasret gönlüm
Sanki dört duvarlara mühürlüyüm
Seni kendimdem uzaklaştırdığımdan beri,
Açık bir pencere diler dizelerim
Yeterki silmeli o yara izlerini
Bir daha hiç görünmez değil mi?
Kim geçerçe geçsin mısralarımdan,
Kaç süslü kelimeyle,
Yerini tutmaz belki..

Dışarıda sabahın serinliği
Karşıma dikilmiş dört heybetli Selvi
Güneşi selamlıyorlar sanki
Umutlar bitmez derler gibi......
Sonra uçuşan martıların sesi
Özgürlüğün simgeleri...
Hiç bilmezler ki
Dar vakitlerde seni seven ben
Unutabilir miyim izlerini...