Sen dar vakitlerin adamısın;
Kimse yetişemez sana,
Zaman bile...
Kuş uçurur,
Balık yüzdürür gözlerin.
Yetişebilseydim
Kaybolurdum enginliğinde...
Gök/yüzündeydim
Kuşlarla kanat çırpıyordum
Belki de...
Bir yelkenlinin kıyısındaki ak köpüktüm ben,
Kayalara çarpa çarpa
Bitap düşmüştüm.
Kulaç atmıştım sana doğru,
Senin içinde
Sana ulaşamadan
Hiç bıkmadan üstelik...
Erteleme yaz gülüşlerini
Ödünç alınmış rüyalara
Sığdırmaya çalışma sakın.
Sev yüreğinin alabildiği kadar
Ufkun yettiğince gör beni,
Duy beni!
Unutma;
Seni canım kadar sevdiğimi!
HARİKA UFUK
ADANA
Aralık 2010
Saat: 23.40
Kayıt Tarihi : 30.12.2011 19:50:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Harika Ufuk](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/12/30/dar-vakitler-6.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!