Dar Vakit Şiiri - Gündüz Aydın

Haydi artık, hasret hasret, yağ yine
Bu rüzgarla, koşup bana, geliver
Yine gülüm, yine yine tarama
Saçlarını, benden yana, salıver

İster gece, ister gündüz, bir vakit
Bekliyorum, seni gülüm, her vakit
Çok meşgulsün, biliyorum, dar vakit
Bir kez olsa, sen gönlümü, alıver.

Rüya mı bu, gerçek midir, yoruldum
Gelmeyen, o mektuplara, darıldım
Bir de sarı, saçlarına, kırıldım
Geldin işte, bizim evde, kalıver.

Yemeninin, ucundaki, tel olsam
Gelinliğin, önündeki, tül olsam
Yanağında hiç solmayan, al olsam
Gel bu gece, rüyaları, bölüver.

Güle hasret, yaşamak ne, sorsana
Koşturmaktan, çok yoruldum, dursana
Ne haldeyim, ne haldeyim, görsene
Hiç bilen yok, sen kadrimi, biliver.

Ak gelinlik, hülyalara, dar gelir
Yaz gününde, saçlarıma kar gelir
Unutmak mı, sevdamıza, zor gelir
Bak kapattım, gözlerimi, siliver.

Bu sendeki, gurur işte, yıllanmış
Mektup sana, zarfın üstü, pullanmış
Seni söyler, papatyalar, dillenmiş
Yapraklara, çiğ olup da, yağıver.

Saçındaki, menekşeye, ne oldu?
Gözündeki, kır çiçeği, kim yoldu?
Çok somurttun, yanağında, gül soldu
Bak gözüme, bir kez olsun, gülüver.

Sen gönlüme, hasret hasret, yağ yine
Doğan günle, koşup bana, geliver
Bırak kalsın, sarı saçın, tarama
Gözlerini, benden yana, salıver.