Dar-ul Aceze’de Bir Kadın! Şiiri - İsa Y ...

İsa Yılmaz
1237

ŞİİR


11

TAKİPÇİ

Dar-ul Aceze’de Bir Kadın!

geceyle beraber gelir mazi
kan damlar anıların dudaklarından
fısıltıyla konuşur, acımasız cinler
saatler büyücünün çemberine takılmış
sanki.. akrep ile yelkovan duvara çakılmış

ah şu anılar.. odanın içine saçılmış
genç bir anne ilk oğlunu kucağına almış
yüreğinin iniltileri susmuş
şefkat damarlarından inciler dökülmüş
mum gibi titreyen yüreğine yavrusunu basmış

bir dahaki doğum sancısı ve bir dahaki...
yıllar sonra dört çocuklu bir aile kurulmuş
hayat ne de garipmiş, çocuklar da büyürmüş
oysa anne onların bebekliklerini bilirmiş
altlarını temizlediği, gözyaşlarını sildiği
uykusuz kaldığı geceler daha dün gibiymiş

ah çocuklar keşke hiç büyümeselermiş
ama büyümüşler işte, apansız
yıllar sel gibi akarken, onları kocaman adam etmiş
kocaman yüreklerinde büyük umutlar besletmiş
kızlardan biri doktor olmuş
oğlunun biri bankada memur
kızının öteki evlenip gitmiş
oğlunun öteki dağ gibi bir 'hakim'miş

gece yarısı bir kadın
odanın içine dökülen anılara dokunmuş
bir unutulmuşlukla ciğerleri kavrulmuş
bu terkedilmiş yüreğe 'dar-ul aceze' denmiş
bir sandalyede, bir pencere önünde
elleri koynunda öylece bekleyen bir anne
karanlıktan sızan acılara gebeymiş
her gece sancılı doğumlarla
geçmişi içinden atmaya çalışmış
ve beklemiş...

neyi beklediğini kasvetli duvarlar
uzayıp giden kimsesiz yollar
aynadaki sessiz yüzler
yürekteki tutsak sözler
geceyi dolduran uzak yıldızlar
ve bir türlü gelmeyen kocaman adamlar
çok iyi bilirlermiş
hem de çooook

'dar-ul aceze'de bir kadın
gecenin bilmem kaçında
nefessiz dört duvar arasında
örümcek ağlarının koynunda
ölümü ararken kapının ardında
gittikçe sönen gözlerinden
iki damla gözyaşı dökmüş
çileli yanaklardan iki çığ düşmüş
iki kutup yıldızı kaymış
kimseler görmemiş

'dar-ul aceze'de bir kadın
gecenin bilmem kaçında, sessizce ağlamış
uyuyan çocukları uyanmasınmış
onlar mutlu olsunlar diye yıllarını vermiş
onlar üzülmesinler diye bir kenara çekilmiş
yaşamın kıyısında ölüme gün saymış
kefenini büründüğünde çocuklar gelecekmiş
mutluluk hala ölmemiş.. onları görecekmiş...

İsa Yılmaz
Kayıt Tarihi : 22.9.2008 22:49:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

İsa Yılmaz