Dar Sokakta Yürümek...

'Uyandım bir sabah sensizliğe
Henüz tüm şehir uyuyordu
Kahretsinlere prangalı bir yürek
Yalnızlığın çekik perdelerinde
Düşlerini sorguluyordu...'

Hoşçakal gözümün nuru
Gözlerimden sızan sıcaklığım
Bir an'a feda ettiğim umut
Bana bir ömür süren yasaklığım...
Beyaz gül bıraktım baş ucunda
Alnına koyduğum buse
Uyandığında sus zamana
Ve kulak ver bu sese...

.................
......................
........................

Bir yaman çelişkidir senden gitmek
Gurur mu koymuştuk adını sevmenin, diyorum
Kendinden kopmaların sancısıdır
Duyduğum her çığlık
İçimde büyüyen fırtınalar,
Devrik cümleler enkazı beynim,
Yankılanıp yine bana dönecek her söylediğim,
Biliyorum...

Boşluk...Alabildiğine derin bir boşluk
Toprağa tutunan dalın kökümüydü zayıf olan
Ben mi vazgeçmiştim
Pamuk ipliğinde bir aşkın sancısına tutunmaktan...
Ne farkeder ki
Kendi içreliğine mahkum olmuş bir yürek
Düştükçe, düşüyorum...

Yürüyorum şimdi kaldırımlarda pervasız
Hükümsüz bir sevda masalı cebimden düşen
Dokunmaksız sevişmelenin örtüsünde üşüyen...
Yürüyorum umursamaz, serseri, kuralsız
Süpürüyorum yollarda
Sokak lambalarının üstüme vuran loşluğunu
Kim anlar ki gözlerinde demlenmiş
Can havli bir yüreğin sarhoşluğunu...

Canım sıkkın Yar...
Efkarı kor diye bastırıp göğsüme
Öldürdüğüm zamanlar...
Bir yaman çelişkidir senden gitmek
Gittikçe büyür içimde senle sevişmek
Alnımda biriken ter, ayak izlerimde kan
Bilsen nasıl zor

Dar Sokakta yürümek.....