Uyanıyorum üstü toprak
Tabutumun içinde,
Devinemiyorum, rahatsızım
Hiç de rahat etmediğim şu
Dar parkamla ölmüşüm sanırım
O gece..
Şimdi yalnızım oysa birkaç kişiydik
Öldürülmeden az önce
Şu karanlığın bir ucu yok mu
Aralasam, baksam şöyle bi
..........
..........
Kayıt Tarihi : 14.1.2001 09:44:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!