Dal koparırken
S ü r g ü n d ü m
İlmeği cebinde gezen
Urğanı kendi kesen
Zanaatkar elleri
Bileğinden büken
Sürgündüm
Kamplar saklardı düşlerimi
Geleceği ve gerçeği
Kimsenin bilmediği
Hiç bir türkünün söylemediği
Sürgündüm ki;
Zıvanalarımdan sızlardı sesim
Türkü bile söylemezdim
Sürgündüm
Gözlerinden habersiz
Bileklerde izi kalmış
Bir gündüm
Acı bırak,bağışla,ses
Bağışlarmısın
Koca istanbulu bana
Atar mısın sevgilini
Benim için boğaza
Oda olmazsa
Bağışlarmısın
Hinliği olmayan
öpücü dudağıma
Isırmam artık
Elmadan başka kızıllık
Yanağından gayrı pembelik
Üç beş renk
Sakladığım gökkuşağına
Isırmam işte
Nasip olmayan bana
Şirin kedi
pencesine takmış ellerini
Zehir kusan dillerini
Isırmam
Bir küslüğüm var ki; şimdi
Sığmaz dünya
Bardağına
Rakısına
Mezesine
Ne de tabağına
Sövdüm işte
Önüme ne bıraktılarsa
Kavga ettim
Üstüne yürüdüm
Deliliğe verdim
Sana da bahsetmiştim
Sinirlendimi
Seni bile görmez gözüm
Kavga ettim aklımla
Aşk yakışmıyor işte
Kendine vakti olmayana
.....
Zafer Zengin EtnikaKayıt Tarihi : 6.5.2004 02:08:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Zafer Zengin Etnika](https://www.antoloji.com/i/siir/2004/05/06/dar-kapi-sesi-ii.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!