Hep dar kapılarını zorladım yaşamın
Umutlar hep ardımda kaldı
Gözlerinde korku hem de nasıl
Dar kapıların ardında
İnce bir tül gibi örterdi zamanı
Yaşlılığın gençliği vardı
Derin sularında yaşamın gider gelir
Dar kapılarına sıkışan istekler
Bir yontu olur kalır
Yalnızlığında sessizce
Petunya parkında üç saat
Bekledim seni
Hamak kurdum gökyüzüne bak diye
Yol yorgunuyum halimden belli değil mi
Hiç biter mi işsiz adamın işi
Ben yarın da petunya parkındayım
Bırakır gider miyim seni
Uykulu gözlerle Pazartesi
Dar sokakları cumbalı evleri
Aşıp geleceksin birgün
Hatırlayacaksın petunya parkında bekleyeni
Kayıt Tarihi : 22.5.2009 10:58:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!