Dar'ındayım Ben Şiiri - Mehmet İslami

Tavafı önünde ikmal ederim
Hacerul Asvad’ın tûrundayım ben
İzni ile Haccı imhal ederim
Kalû Belâ’daki dûrundayım ben

Arşta, ferşte, yıldızlarda, güneşte
Menevşe kokusu gülde gülüşte
Çekilen hasrette tutulan işde
Gözlerin gördüğü nurûndayım ben

Âşkta ölüm bilmez âşık olanlar
Âşıkını bulur maşûk ceylânlar
Âşkın ummanına nûrla dolanlar
Al yeşil, eflâtûn, sarındayım ben

Ben koca, zirveyim yoktur baharım
Üstümde örtümsün sen benim karım
Yarımız fıtrattan biz iki yarım
Üstlerini örten karındayım ben

Duygular, his mecrasından taşınca
Âşkın ceylânıyla kucaklaşınca
Hazzın zevki ile buharlaşınca
Miski amber olan terindeyim ben

Lôkmayı alırım senin elinle
Âşk derim velâkin, senin dilinle
Uykumda, rüyâmda hep hayâlinle
Gönül köşkündeki dar’ındayım ben

Sen âşkın, sevdanın çağlayanısın
Ardından gönülün ağlayanısın
Âşk şalının güzel bağlayanısın
Sevda da dün ile yarındayım ben

Varıp âşkınesrarını söyle sen
Eşşek âşkı anlamaz ki ne desen
Beytullahsın: duam sana kıblem sen
Âşkın! Nazargâhı yerindeyim ben

İsyan değil haşa beni bilirsin
Âşk bahrinden sevdiğine gelirsin
Âşkın ile kul İSLÂMİ: delirsin
Burda; İbrâhîm’i fırındayım ben