Nakışlar işledim kara çullara, Irmaklar yol ettim akan sulara, Kanatlar ekledim uçan kuşlara, Dünya sen yaşamı dar ettin bana.
Bulutlar gönderdim susuz çöllere, Bülbüller kondurdum açmış güllere, Köprüler ekledim yaban ellere, Dünya sen zalimi yar ettin bana.
Dermanlar dağıttım hasta kullara, Ormanlar donattım yüce dağlara, Rüzgarlar savurdum kışa yazlara, Dünya sen sevdayı kor ettin bana.
Kanber’ler yeşertim muhtaç canlara, Varlıkları soktum türlü donlara, Keramet dağıttım düşkün kullara, Dünya sen geçmişi kir ettin bana.
Kanber GÜRBÜZDAL
Birdenbire vurdu gün isigi yere;
Gökyüzü birdenbire oldu;
Mavi birdenbire.
Her sey birdenbire oldu;
Birdenbire tütmeye basladi duman topraktan;
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta