Önce yavaş kapatıyorsun gözlerini…
Sonra içine sindire sindire ciğerlerine havayı dolduruyorsun…
Sonra da hissettiğin acıyı parçalara bölerek, konularına ayırarak, bastırıyorsun yüreğinin derinine…
Tek cümlelik bir nefes bırakıyorsun dudaklarını sıktığın aralıktan…
Ve O nefesle birlikte “neden sevdim seni bu kadar” diyerek nefesini bölüyorsun…
Karanlıklar, gözlerinden içine işler…
Acılar vardır, bir de çaresizlikler
Ne zaman başladıysa benim öyküm
Yürüdük, kim bilir kaç yıl beraber
Bir yanımda aşk, bir yanımda olum
Durup kirlendim yaşadıkça
Aşktı beni yıkayan, Arıtan su
Devamını Oku
Ne zaman başladıysa benim öyküm
Yürüdük, kim bilir kaç yıl beraber
Bir yanımda aşk, bir yanımda olum
Durup kirlendim yaşadıkça
Aşktı beni yıkayan, Arıtan su
kesit, keser keser.. daha içe,daha içe.. birbirine karı$an minik gürültüler, iç içe.. sonra karanlık bastırır, annenin sesi; çocuk eve çağrılır.. oyunsa hiç bitmemi$tir..
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta