Dar bir mahalleden geçti aşk

Dar bir mahalleden geçti aşk,
Ağır adımlarla,
Aşkın garip yüzü belirdi mahallenin ağaçlarında,
Üstünde eski bir parka,
Cebinde on lirayla...

Kar yağıyordu aşkın üstüne,
Parmaklarının ucuna kadar,
Dondu aşk...
Tanrı misafiriydi,
Kafasını sokacak sıcak bir göğsü yoktu...

Dar bir mahallenin
Pezevenk kokulu sisinde öldü aşk,
Biraz boğularak,
Biraz donarak,
Cebinde on lirası vardı,

Ve üstünde eski bir parka
Güzel eylemlerden kalma
İstanbul’dan geçti,aşkın evladı,
Bir hışımla...