Dar ağacı Şiiri - Mahmut Karahan

Çok sevme arkadaş
Sevdiklerimiz üzer zaten bizi
En çok düşündüklerimiz
Ve uğrana ölecek kadar
Hayattan vazgeçtiklerimiz
Düşünebildiği kadar seve bilmeli insan,
Aklı kadar
Düşünmek uğruna vazgeçmeli
Balıktan ve şaraptan
Hatta hayattan
Hatta özgür kalması için sonrakilerin
Esir kalabilmeli
Ellerin arkada örneğin
Gözlerin kapalı
Ayakların eşlik etmeli
Öyle bir vurmalı ki yere
Ölüm bile utanmalı
Seni alırken...
Hiç kimse sarılmamış
Hiç kimse öpmememiş
Hiç kimse sevmemiş mi.........? bu insanları
Anneleri yokmu
Çocukları
Sevdalanmamışlar mı? bir aşka arkadaş
Bu nefret
Bu öfke niye
Kimin aşkınaysa öyle
Merhametsiz doğarmı insan
Hadi doğdun diyelim
Ellerin var ya o ellerin
Sevgiyi tutmazmı
Gözlerin var ya o gözlerin
İçinde insan taşımazmı
Kimin aşkınaysa öyle