Nermin bir zamanlar dansı nefes almak kadar doğal yaşardı.
Mutfakta çay kaynarken ayakları ritme girer, salonun ortasında dönerken saçları havanın hafifliğine karışırdı.
Müzik onun için sadece bir ses değil, kalbinin dışarıya açılan gizli penceresiydi.
Sonra bir gün…
Kimsenin tam anlayamadığı bir sessizlik çöktü içine.
Ne bir kavga, ne bir kırılma…
Şemsiye yapımcıları
ıslanmaktan
tek kişiyi koruyacak genişlikte
kesince kumaşları
yağmur değil
yalnızlıktır yağan
Devamını Oku
ıslanmaktan
tek kişiyi koruyacak genişlikte
kesince kumaşları
yağmur değil
yalnızlıktır yağan




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta