Teni esmer içi Kenyalı zenci
Sinesini kardan sanır dangalak
Malı var da yemez o hep dilenci
Müsrifliğe girdin sanır dangalak
Kendin bilge sanır atar nutuğu
Dili susmaz kalbi küfür kütüğü
Arifler ceminde hitap tutuğu
Şamatayla gerdin sanır dangalak
Rüzgâr olur üfler ateş körükler
Kasım ayı gibi kışa sürükler
Yağmur olsa ona tüm tükürükler
Rahmetleri verdin sanır dangalak
Asaletli olmak dile kolaymış
Cahile latife fitne, alaymış
Ona kalbi sanki altın kalaymış
Çamurlara kardın sanır dangalak
Diyar diyar gezip insan okusan
Gönül tezgâhında sevgi dokusan
Densizin ziline nazik dokunsan
Kapısını kırdın sanır dangalak
Alçak tepeleri duman bürümez
Yüce dağlar sisli olur görünmez
Gönül vardır diken dolu girilmez
Güllerini derdin sanır dangalak
Kendisini Şahin sanır o karga
Sinsi yürür izin belirtmez karda
Hasedinden yanar içi hep korda
Yüreğini yardın sanır dangalak
20.07.2010
Kayıt Tarihi : 26.1.2021 17:44:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!