Dangalak* Şiiri - Hasan Özünal

Dangalak*

Aklı kıt biraz, fikir hiç yok, tam bir salak,
Bir hasleti var ki, o da kaliteli bir asalak.
Kasılırken, kalas beli ha kırıldı, ha kırılacak
Konuşurken tam, ama tam bir dangalak.

Bir var idi bir zamanlar, şimdi yok oldu,
Kirletti mecraları, hem de pek çok oldu.
Yediği herzelerden, karnı hep tok oldu,
Ona en yakışan sıfatı, tam bir dangalak.

Var iken, tanrı sanırdı müptezel kendini,
Azgın bir lağım idi, yıkardı hep bendini.
Hedefi hep faso fiso, her işi hep dandini,
Adam görünse de, sıfatı tam bir dangalak.

Ünü yok iken unu da yoktu, yallının teki,
Ünlü olunca, helali haram yapıp da yedi.
Aslan sanırdı kendini, hep o sündük kedi,
Yok onda edep ve ahlak, tam bir dangalak.

Hasan ÖZÜNAL
Karaman – Nisan 2017

(*TDK ya göre
Dangalak: sıfat
1.Düşüncesiz, budala, akıl yoksunu, hödük (kimse).
2.HALK AĞZINDAN boşboğaz.)