Dandini Şiiri - Vedat Fidanboy

Her şey tuhaf oldu bu son yıllarda,
Şarkılar dandini sözler dandini…
Bir garip vuruyor mızrap tellere,
Makamlar dandini, sazlar dandini…

Udi mi, neyzen mi, ney belli değil,
Kim erkek, kim kadın, şey belli değil,
Bayan belli değil, bay belli değil,
Oğlanlar dandini, kızlar dandini…

Gelmeden geçiyor yazlar hız ile,
Gelince gitmiyor kış denen çile,
Zamana uydu bak mevsimler bile,
Baharlar dandini, yazlar dandini…

Neye baksam her şey sapıttı biraz,
Vişneye özenip ekşidi kiraz,
Şaşmam, yumurtlarsa folluğa horoz,
Ördekler dandini, kazlar dandini…

Çokları ülkemde Sezar oldular,
Halkın asabını bozar oldular,
Lisan bilmeyenler yazar oldular,
Yazılar dandini, tezler dandini…

Sardı dünyamızı kokan terimiz,
Daha da kokuttu parfümlerimiz,
Sonunda delindi atmosferimiz,
Buzullar dandini, buzlar dandini…

Mevcut yasaların sanki bir yanı,
Koruyor gizlice halkı soyanı,
Keyfince verilir gelir beyanı,
Fazlalar dandini, azlar dandini…

Her kime sorarsam uluyum diyor,
Tanrının namuslu kuluyum diyor,
Depoda tepinip suluyum diyor,
Benzinler dandini, gazlar dandini…

Şehirleri magandalar bastılar,
Sokaklara tükürdüler kustular,
Musluklardan akan sular sustular,
Kanallar dandini, büzler dandini…

Saçını kazıtır şaşıran velet,
Yüzünün kılına kullanmaz jilet,
Parayla ölçülür oldu asalet,
Soylular dandini, yozlar dandini…

Bir kitap açıp da okumaz cahil,
Bu yüzden yalaka, bu yüzden gafil,
Yediği kazıklar çuvaldız dahil,
İğneler dandini, biz’ler dandini…

Fidanboy, kısa kes uzatma sözü,
Her şeyin bozuldu mayası özü,
Böyle uygarlığın kör olsun gözü,
Sevinçler dandini, hazlar dandini…