Damsız Dudakların. Şiiri - Şeref Uygun

Bak ben hüzün oldup ağladım bugün karım,
İki kalp arasına kördüğüm kendimi bağladım.
Hasret kalmış seni sana yazan parmaklarım,
Bal döküp damladığın, o damsız dudakların..

Yirmi ikinci yaşın da sana yazdığım satırlarım,
Yakındır bel bağladığım yirmi üçüncü yaşım.
Gece vakti alevlenen mum gibi bir miktar azdım,
Kırk dört bahar görmüş bir mevsimin, son baharındayım.

Sensizlikle yaşamaktan acı bir haz duyarım
Sadekatinden ötürü hiç şüphe duymadım gözyaşlarım
Kırmızı lalerim var benim dört köşede yaşattığım
Susuz kalırlarsa kendi kanımdan damlatacağım.