Damlasız Yağmurlar Şiiri - Harun Tolga P ...

Aynı şemsiyenin üstüne düşemeyecek,
İki ayrı yağmur damlasıydık biz seninle,
Aynı gökyüzünü,
Aynı toprağı,
Aynı kadere yazılmış olsak da,
Farklı renkteydi kalemlerimiz.
Anladım ki;
Biz bu dünyaya
Acı çekmek ve yalnız kalmak için gelmişiz...

Ağzının tadının kaçmaması için konuşmazdım
Öpemezdim.
O mübarek dudaklarına
Adi bir nikotin tadı enjekte etmek istemezdim
Ama
Nefesine değmek için
Yakın yürürdüm sürekli..
Oksijenimdin..

Sokaklar yabancı
Sokak lambaları da yalnızdır geceleri
Kendi gövdesini aydınlatır.
İnsanlar maskeli
Hayat bir baloydu sanki
Ve biz dans etmeyi bilmedğimiz için
Hiçbir zaman sahneye çıkamıyorduk
Sarılamıyordum ellerimi ısıtan
Çay bardağı ince beline...

Bir araya gelemedi hiç kaldırımlar
Kimbilir biz hangi isimsiz sokağın
İki farklı kaldırımıydık
El ele tutuşamayan,
Islaklığını üstünden atamayan..

Ötenazi istesek verirler miydi?
Gelir miydin benimle?
Sırat köprüsünde salsa yapar mıydık
Ruhsuzlara?
Dünyada dokunamadığımız tenimizi
Cehennem ateşi ile sıvazlar mıydık?
Acır mıydı sırtın?
Yanmazdı ellerim korkma..
Fani değiliz artık
Bak görebildin mi?

Ölümsüz oldu aşk...

Biz buna dünyaya acı ve yalnızlık çekmeye gelmişiz...

Harun Tolga Peker