Damlasında hüznümün yolcusudur bu kâğıt…
Ve çilesi bülbülün çalakalem, pek çabuk!
Her gece, saçma sapan, sana yazdığım ağıt!
Hilesidir gönlümün, hem nalemdir, pek abuk!
Damlasında hüznümün yolcusudur bu kâğıt…
Her gece, saçma sapan, sana yazdığım ağıt!
Hüzün de penceremdir; sana bakar, gösterir.
Kapatma perdeleri… İnattır bu yaptığın!
Ay, gecelerde açar; gündüz yüzün özletir.
Kör kilitle mi bağlı, açılmayan sandığın?
Hüzün de penceremdir; sana bakar, gösterir.
Ay, gecelerde açar; gündüz yüzün özletir.
Sanma sancın kesilir, sen de tutuşacaksın!
Yaşın kırkı aşarken, böğründeki bir ağrı.
Sana beni anlatır… Sen de anlayacaksın!
Dikenini özlemez mi, bana saplayan arı?
Sanma sancın kesilir, sen de tutuşacaksın!
Sana beni anlatır… Sen de anlayacaksın!
Kayıt Tarihi : 21.8.2010 19:02:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ahmet Levent Ay](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/08/21/damlasinda-huznumun.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!