Damlar toprağa masum kanı Şiiri - Bir Genç

Toprak kanla sulanmış, gökyüzü ise dumanla örtülmüş,
Savaşın körüklediği ateş, yüreklerde bir yangın gibi yükselmiş.
Kadınların gözlerinde umutsuzluk, çocukların yüzünde korku,
Savaşın pençesinde kıvranan bir halk, yok olmanın eşiğinde.

Bombaların düşüşüyle yerle bir olan evler, yıkılan umutlarla dolu,
Kardeş kanıyla sulanmış topraklar, artık acının resmi olmuş.
Bir zamanlar gülüp eğlenen çocuklar, şimdi çığlık çığlığa,
Savaşın dehşetiyle sarmalanmış, umutsuzluğun pençesinde.

Gökyüzünde kuşlar değil, savaş uçaklarının gölgesi var artık,
Güneşin doğuşu değil, bombaların patlamasıyla sallanan bir dünya.
Kadınlar ağlıyor, erkekler savaşıyor, çocuklar ise ölüyor,
Savaşın karanlığı, her geçen gün daha da derinleşiyor.

Ne zaman son bulacak bu çılgınca dans, kimse bilmiyor,
Savaşın bedeli, insanlık için çok ağır, ödenen her bedel boşuna.
Belki bir gün barışın güneşi doğacak, umutlar yeşerecek yeniden,
Ama şimdi sadece acı var, yürek burkan bir sessizlik ve umutsuzluk.