Rızasız gönülsüz, bağa girmedi,
Kaderine razı, bir çuldur Nusret! ...
Haksızlığı eşe, reva görmedi,
Yaradan emrinde bir kuldur Nusret! ,,,
Herkesi dost bilir, elin uzatır,
Yalana-Talana, pek çok kızandır! ...
Uykudan kaldıran, onu ezandır,
Allahın indinde. bir puldur Nusret! ...
Söz verip birine, geri dönmedi,
Ocağında yanan, ateş sönmedi! ...
Engin bir gönlü var, çöpe inmedi,
Yunus ateşinde bir küldür Nusret! ...
“Zenginim! ...” diyenden, çok gezdi durdu,
Her köyde-şehirde, bir dostluk kurdu! ...
Eşinin dostunun, hatrını sordu,
Gönülde taht kurmuş, bir güldür Nusret! ...
Yalın şiirlerle, sözün söyledi,
Çobanın gönlünde, yerin eyledi! ..
Dostları Nusret'siz, acep neylerdi?
Gönül ırmağında, bir saldır Nusret! ...
Kapısı kapalı, kuldan olmadı! ...
Çektiği çileler, henüz dolmadı! ...
Gönül bahçesinin, gülü solmadı,
Dostluğa uzanan, bir koldur Nusret! ...
İçi dışı birdir, söyler sözünü! ...
Sahtekar dostlardan, çekmiş özünü! ...
Dünyanın malına, dikmez gözünü,
Damlalar içinde, bir göldür Nusret! …
Nusret TURAN/ ANKARA
18.03.2010 SAAT: 04.11
Kayıt Tarihi : 19.3.2010 09:48:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Dalda dalga vurur aşkı sahile,
Köye gelmişlerdi can Balım ile,
Muhabbet deminde ehildir Nusret...
Dalda dalga vurur aşkı sahile,
Köye gelmişlerdi can Balım ile,
Muhabbet deminde ehildir Nusret...
TÜM YORUMLAR (2)