Damlalar; Damıtılmış Hüzün Artığı

Nedendi şimdi bu
Hayır deyişlerimi dinlemeden
Tenden içeri girip saplanan söz kaçkınlığı

Hangi dağda saklanmıştı yakamozun kaybına neden ışıklar
Heybemde küflü bir gün kokuyor
Elimi uzatsam sinecek hücrelerime
Ben gözlerimi yumaktan yanayım da
Kibrit çöpü olmuş gece gözlerime
Kirpik kirpiğe küs
Gece güne
Ben kendime

Eee şimdi şiir nerden parçalanmalı ki
Sığı yerden kurtulsun sözler
Derinliğinde boğsun seni
Bu en sevmediğimden bahsetmeyesin bir daha bana
Değişken bakışlarımın
Anlamsız çarpışlarından süzülmüyor damlalar
Damlalar
Damıtılmış hüzün artığı
Bir çarpıyor ki sorma nasıldır ayılışı
Parmak uçlarında yanıklar
Hangi tene değdi hatırlanmıyor
Zonklarken tan ellerinde

Saman sarısı bir beniz korkmuş işte
Sen miydin ey flu
Sen mi ellerine dokunmadan kırdın sırçaları
Bilemedin mi
Deliliğinde gizli narinliği
Hep gülerken aslında takmıyormuş gibi yapıp kayıplarını
Kandırdı mı seni

Flu'ya sözleri refakat ederken
Gülüsedim
Neden mi
Ben olsam
'Düşlerimin sivri dikeni' der haykırırdım hayata
'Düşün artık yakamdan
Boğazımda ki yumrumu rahat bırakın
Bırakın ki ağlasın göz bebeğim
Zaten gülümseyişler sadece dudaklarımla imzalamış anlaşmasını
Gözlerim fahiş fiyata satarken anlarını
İstediği meblaya düşmüş diken yırtığı bir entari'
O yüzden 'düşlerimin sivri dikeni'
Der
Deldirirdim fluluğu

Ve kan kırmızısı salınırken penceremde
Gün an be an hep kızıl olurdu
Yadırgamazdım gün batımına denk gelen gurubu...
Yadırgamazdım
Ağlamayan kelimelerime de sen aldırmazdın
Çünkü hep drama da çekilmiyor be arkadaşım
Birden hayat gülümsemelerinde olduğu
Bir sirk gibi geliveriyor da gözüme
İşte o an değişiyor perde
'Maystro
Fondan kahkaha verin
Neşeme neşe olmalı gün
Kandırırım ben
Siz üzülmeyin'...

(19 01 2008)