Damlalar! Şiiri - Saffet Çakır

Yağmurun ritminde saklanan hüzün
Son sözünü söyle, düş pencereme
Yarin yüreğinden kalkan turnalar
Seher vakti konsa boş pencereme.

Her gün bakıp bakıp resmine
Bir ömrümü bağlamışım ismine
üzülmem ki uzak kalan cismine
Ruhun bende sevdan bende zar bende.

Ey gönül! gözünde ki perdeyi arala!
Sen rastladınmı hiç ahu değmiş marala?
Nasip etmiş ise Hüdâ ab-ı kevserinden
Bil ki içmek vacip oldu tut ellerimden.

Ahı tutar elbet gül dalında vurulan kuşların
Ruhuna kurşun değmiş susadığım yokuşların
Mazi gözlerimde perdesini yavaş yavaş aralar
Sıcaktır hala yüreğimde kalan saklı yaralar.

Derler ya gönülden gönüle
bir gizli yol olur
ve gün gelir erir karı dağların
Ey gönül seni senden iyi bilen var
ümitsiz olma!
Bil ki öznesi sen, adı sen
gizimde saklı baharın.

Her kaybedişin bir öyküsü vardır
Sıyrılmaya çalıştım mahkum gecelerden
Dilim adına belenmiş hecelerden
Kan sızan yokuşlarda bir akşam üstü
Seyrettim senİ
gönül penceremden…
Hangi çiçeğe düşse bakışlarım
bir sen gelirsin aklıma
güllerde kaldı
yüreğimi içen gülüşlerin
bilmem saklındamı hala
o gök mavisi düşlerin...

Bir bülbül figanı duymaksa meramın
Yüreğinde bir gül büyüt Mihriban!
Dağlar yastığın olsun güneş yorganın
Yüreğinde sar da uyut mihriban.

Kirpiklerim ıslanır bir senin için
İçimde vaveyla ve derbederim
Bir selâmın gelse biter kederim
Gel de bu halimi gör senin için...

Demir atar bazen yüreğimiz hasrete
Bilmeden düşsede gönül kara gurbete
Bir aydınlık dost yüzü, bir demli çay
Bir ağaç gölgesi
Hepsinden öte...
Aşkın kanununu kendin üretme
Aşkın öz ruhunda vardır ar gönül
Kırma gül dalını, bırakıp gitme
Kanatmadan bu yaramı sar gönül.

Seni sevmek,
ateşi avuçlarımda tutmak kadar zordu
biliyor musun?
Ben hep seni avuçlarımda tuttum
düşürmedim yere
yüreğimde sakladım.
Ama senn....
Gül dudağın ucundan kalkan serçeler
Ah bilmem ki hangi şarkıyı söyler
Şafaktan şafağa uçan turnalar
Bir seher verir mi vuslatı haber?

Derler ya gönülden gönüle
bir gizli yol olur
ve gün gelir erir karı dağların
Ey gönül seni senden iyi bilen var
ümitsiz olma!
Bil ki öznesi sen, adı sen
gizimde saklı baharın.

Demir atıp hasrete
dokunmak
vuslatın kanadına
Zor uzaktan uzaktan.
Vicdanın insafında kaldı yüreğim
bir kez olsun ahvalimi
Sor uzaktan uzaktan.
Bakışların nar-ı beyza
Kor uzaktan uzaktan...

Belki bir gün,
yedi verenler açarken
çıkar gelirsin haber vermeden
gün dağlara ermeden...
serengetinin gizeminde saklanan çiçek
ne yağmur ormanları gördü bu yüreğim
şimdi hangi bahar saklı gözlerinde
Kimbilir! ! !

Katmer katmer düşer ömrümüze bazen keder
Ateş yakar, su ıslatır; başı boş değiliz velhasıl
her şeyin bir hesabı var
İki kere iki: Dört eder...