Damlalar Şiiri - Hüseyin İhsan Sönmez

Müphem edâ o düş
deniz vurgunu sicimi
sarkıtıyor akşamlara
tenha

Aşk
muhteris muamma
mistik martılara
teğet geçen
amenna

Kalk ve yürü!
Ah değişken hafakan
her adımda sen değilsin
vira kıyıları
habire dalgaları yırtan

fısıltı; terk edilmiş nefes
esintide duyulacak bir ses
İnleyen ten
t e n h a

ve
d
a
m
l
a
y
a
n

sarkıt
çırpınarak sonunda
s
a
r
k
ı
y
o
r
geceye artık…