Dua bir vazife-i hilkat
ve bir sırr-ı ubudiyettir.
İşte, ey âciz insan,
ve ey fakir beşer!
Dua gibi hazine-i rahmetin anahtarı ve tükenmez bir kuvvetin medârı olan bir vesileyi elden bırakma.
Ona yapış, âlâ-yı illiyyîn-i insaniyete çık,
bir sultan gibi bütün kâinatın dualarını kendi duan içine al,
bir abd-i küllî ve bir vekil-i umumî gibi “iyyake ne-budu ve iyyake nastein” de,
kâinatın güzel bir takvimi ol. Üs.B. S.NURSİ.
“Kul ma ye-be-u bikum rebbi levla dua-ukum.”
Duanız olmazsa ne ehemmiyetiniz var. 25/77
“Uduni isteciplekum.”
Dua ediniz icabet edeyim. 40/60
Eddua-u yerddul keda,
Eddua-u yerddul bela. Hs.
Dua kaza ve yalayı giderir..
Eddua-u silahul mümini ve imadüddini, ve nurussemavati velerdi. Hs.
Dua müminin silah, dinin direği, yerlerin ve göklerin nurudur.
Allah,
Aklımızı marifetten,
Kalbimizi muhabbetten.
Bedenimizi ubudiyetten.
Hayatımızı hayru hizmetten ve
dilimizi duadan mahrum bırakmasın.
Kayıt Tarihi : 31.3.2011 14:56:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!