1.
Baktığında hayal kurabileceğin en güzel tablo,üzerinde hiç bir şey bulunmayan bomboş bir sayfadır.
Çünkü,orada üzerini en güzel renkler ve motiflerle donatabileceğin koskoca bir dünya vardır.
2.
Sen hiç Nisan ayında açan kar menekşesi gördün mü? Ben gördüm.Koklamak istedim ama o öylesine sevimli ve ürkekti ki,bir anda solup hayata veda etti.
3.
Hayatımızın en büyük kavgaları her an ruhumuzun sessiz dünyasında geçiyor.
4,
Zamanı durdurdum senin için,sessizliğin nefesini hisset ve bırak kendini duygularının akışına,kapa gözlerini ve dinle.
5.
Gözlerin varken yıldızlar,saçların varken rüzgar,dudakların varken okyanuslar,sevgin varken mutluluklar,sen varken dünyalar başkalarının olsun.
6.
Asırlar geçti.
Herşey bir sis perdesinin arkasında kaldı.
Duyularımızla,aklımızla irdelemek,eşelemek-parmakla,tırnakla kazıyarak tablodaki esrarı bulmaya-anlamaya çalışmak imkansız.
Bir düzlem parçası gözümüzün önünde.
Tek boyutlu.
Derinliği yok.
Arkada,yanda,önde ne var bilinmiyor.
Fazla uğraşırsanız tualdeki renkler birer birer kaybolacak; figürler uçacak ve anlamsızlığın kapıları açılacak.
Sonra hafızası kaybolmuş yığınla insan
göğün açılan kapısından
dipsiz bir kuyuya
boşanan yağmurla beraber
sürüklenip gidecek.
Kayıt Tarihi : 1.6.2006 19:15:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Selim Kaya](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/06/01/damlalar-25.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!