Damlalar-2 Şiiri - Engin Yılmaz 2

Sen de,
Mevsimsel sevgi çeşitlemesi için aldığın tüm nefesleri bana bırak.
Kayıplarınla vakit geçirme
Gündüzler ya da gecesi hüzün kokan dar vakitler onlara kalsın,
Sonbaharlar da mevsimden sayılsın aynı kalıptaki yazların ardından
Gün ağarırken gel de
Dinmek bilmeyen lanet zamansızlıklar tükensin.
Sen de,
Sadece aynı sayılabilecek tüm farklılıkları bana bırak
Ayrılar konuşsun, aynılar dinlesin
Eskisi gibi gündüzler gecelere eklensin.
Ölüme meydan okurcasına gel de,
Neşemize hüzün olsun vakitlerimiz
Sen yine gel peşi sıra
Gelme olasılıklarının...
Sen de,
Ardımdan gelen ayak seslerine müteakip
Çaresiz bir cenaze marşı oku
Belki giderim bir gün
Ya da yaz gülleri dönüşür güze,
Güzel demek bile ayıp olmasın güzele
Güzellik desinler görecelidir
Gülmek bize yakışıklı gelsin
Biz ona yakışır...
Sen de,
Baharların ardından ekle yazları,
Kışları çıkar mesela mevsim kimliğinden
Gerek yok soğuklara...
Bilinçli bilinçsiz tüm konuşmalarımız sende kalsın
Güzellikle yoğrulan güzelin güzel diye anıldığı iklimlere gidelim
O iklimler çıkar bizi çıkmaz yollardan
Okyanus sayılsın yolumuz
Ya da bütün mavilikler...
Sen de,
Çocukken grilik gördüğün gökyüzünü bırak
Mavi görelim ne var ki?
Yoksa trajedi meraklısı mıyız?
Her hatırada acı arar olmuşuz, baksana
Arabesk söylemler onların olsun
Biz seninle Celal Bayar Bulvarı kaldırımında şarkılar söyleyelim
Maltepe bizi bırakmaz şimdi
Bırak da bizi Sıhhiye misafir etsin,
Ya da oradaki kaldırımlar...

ALTINDAĞ/ANKARA
21 TEMMUZ 2015 SALI SAAT:12.10